دستورالعمل های جدید و اخیر می گویند که افراد باید تشویق شوند که دور کمر خود را به تواتر اندازه بگیرند تا بررسی کنند که تجمع خطرناک چربی بیش از اندازه در قسمت مرکزی بدن خود نداشته باشند.
NICE توصیه می کند که برای کاهش خطرات بیماری ها، دور کمر یک فرد بزرگسال و بالغ باید کمتر از نصف قد آنها باشد.
پیش از این علت چاقی شکم در نوشته ای دیگر بحث و بررسی شد
اندازه گیری شاخص توده بدنی (BMI) نیز برای ارزیابی کلی میزان چاقی افراد نسبت به قدشان مفید است . امّا مشکل این عدد آن است که میزان افزایش چربی در اطراف شکم را مشخص نمی کند.
این افزایش بافت چربی در مرکز بدن (اطراف شکم و پهلوها) خطر ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، بیماری قلبی و سکته را افزایش می دهد.
دستورالعمل جدید موسسه ملی بهداشت و مراقبت عالی (NICE) بیان میکند که افراد از برخی گروه‌های قومی و نژادی بیشتر مستعد این نوع تجمع چربی در اطراف کمر، شکم و پهلو ها هستند که به آن «چاقی مرکزی» می‌گویند.
برای افرادی که چاقی مرکزی دارند باید محدوده BMI پایین تری به عنوان محدوده خطر در نظر گرفته شود تا از بروز بیماری های مرتبط جلوگیری گردد.
در نوشته ای جدول BMI در سنین مختلف بصورت کامل بحث و بررسی شده است.
اما NICE هشدار می دهد که حتی کسانی که دارای رده وزنی و BMI نرمال هستند نیز ممکن است دچار افزایش بافت چربی و چاقی مرکزی باشند که خطرناک است.
برای اندازه گیری دور کمر خود باید قسمت پایین دنده ها و بالای باسن خود را مشخص کنند، یک متر نواری را در وسط بین این دونقطه در اطراف بدن خود بگردانند. وهمچنین قبل از اندازه گیری باید به طور طبیعی نفس خود را بیرون دهند.
برای مثال، اگر قد شما ۱۷۵ سانتی‌متر است، اندازه دور کمر شما باید کمتر از ۸۷.۵ سانتی‌متر باشد- یا همان نصف قد شما!
اندازه گیری نسبت دور کمر به قد را می توان برای هر دو جنس و تمامی گروه های قومی و نژادی همچنین بزرگسالان بسیار عضلانی استفاده کرد.
اما باید به این موضوع نیز اشاره کرد که اندازه گیری دور کمر در افراد با BMI بالای ۳۵، زنان باردار یا کودکان زیر دو سال دقیق نیست.
وقتی درباره وزن کسی صحبت می کنید بسیار مراقب باشید!
در این راهنما به پزشکان عمومی و پرستاران توصیه شده است که قبل از صحبت در مورد وزن هر فرد باید از او اجازه بگیرند و همچنین “در مورد وزن باید به شیوه ای بسیار ملاحظه کارانه صحبت کنند”.
توصیه‌های مربوط به کنترل وزن باید لصورت اختصاصی و متاسب با فرد مورد نظر باشد.
این توصیه ها باید علاوه بر نگاه و مد نظر قرار دادن جراحی‌های چاقی بالقوه، بر بهبود رژیم غذایی و وادار کردن او به ورزش بیشتر نیز تمرکز داشته باشد.
یک پاسخ
سلام